نام كشور : مالزي

مساحت : 750،329 كيلومتر مربع

جمعيت : ۲۱,۳۷۰,۰۰۰ نفر

زبان : باهاسا مالزي ، گويشهاي چيني ، انگليسي ، تاميل ، گويشهاي محلي

مذهب : 52% مسلمان ، 17% بودايي ، 12% تائوئيست ، 8% هندو ، 8% مسيحي ، 2% قبيله اي (شمنيسم)

حكومت : بر اساس قانون اساسي كشور ، پادشاهي دمكراتيك

پايتخت : كوالالامپور

پادشاه : توانكو جعفر توانكو عبدالرحمن

محصولات و صنايع عمده : ورقهاي فلزي ، كائوچو ، روغن خرما ، نفت ، نساجي و الكترونيك .

بنادر و لنگرگاهها : بينتولو ، كوتا كينابالو، كوانتان، كوچينگ، كودات، لابوان، لاهاد داتو، لوموت، ميري، پاسيرگودانگ، پنانگ، بندر ديكسون، بندر كلانگ، سانداكان، سيبو، تانجونگ برهالا، تانجونگ كيدورونگ، تاوائو .

اطلاعات عمومي

بدليل تنوع نژادي، بومي و مليت مردم، مالزي را كشور 72 ملت نيز ميتوان ناميد كه بلحاظ سوق الجيشي در محل تلاقي اقيانوس هند و درياي جنوب چين قرار دارد و در سراسر دنيا بعنوان مقصدي براي گذراندن تعطيلات بشمار مي رود. مالزي بعنوان محل برگزاري نمايشگاههاي بين المللي، نمايشگاههاي بازرگاني و همايشهاي جهاني نيز برسميت شناخته شده.

جغرافي
بعنوان يك بهشت راستين گرمسيري، مالزي در 7 درجه شمال مدار استوا در قلب آسياي جنوب شرقي واقع شده است. اين كشور مساحتي حدود 3071،330 كيلومتر مربع را با تصرف شبه جزيرة مالي و استانهاي صباح و ساراواك در جنوب غربي منطقة ساحلي جزيرة بورنئو پوشانده است.
دو منطقه توسط درياي چين با مساحتي حدود 4.847،198 كيلومتر مربع، مربع كه مجاور قلمرو كاليمانتان اندونزي است، جدا شده.

آب و هوا
مالزي نمونة كلاسيك منطقة استوايي مرطوب با هوايي گرم و شرجي در طول سال ميباشد، با درجه حرارتي بين 21 تا 33 درجة سانتيگراد و درجة رطوبتي معمولاً حدود 90%. مانند تمامي آسياي جنوب شرقي، بارندگيهاي موسمي از ويژگيهاي مهم آب و هواي اين منطقه ميباشند كه سال را به دو فصل تقسيم مينمايد، آغاز يك فصل از آگوست تا سپتامبر و ديگري بين نوامبر و فوريه ميباشد. بهترين زمان براي ديدن لاك پشتها در ساحل شرقي بين ماههاي مه و سپتامبر است.

اقتصاد
در دوران استقلال، مالزي به پيشرفتهاي چشمگيري دست يافت بويژه پس از اصلاحات اقتصادي كه توسط دولت دكتر ماهاتير محمد در دهة 1980 صورت گرفت. در نتيجة اين اصلاحات اقتصاد مالزي از حالت ملكي - زراعي ساده به ساختاري پيچيده تر تغيير يافت. امروزه توليد ناخالص ملي در مالزي بيشتر مرهون صنعت است تا كشاورزي : صنعت 46% ، خدمات 41% و كشاورزي 13%. آخرين دهة قرن بيستم رشد پايداري بميزان 8% را شاهد بود كه در سال 1998 همراه با بحران مالي آسيا ناگهان به 7% تنزل يافت. بمنظور جلوگيري از اين ركود، گامهايي از قبيل تامين وجه از منابع داخلي و خارجي توسط دولت برداشته شد كه آغاز مقدمه اي بود براي يك بودجة در حال توسعه و تلاشهايي براي كنترل آمار رو به رشد بيكاري.
درآمد سود سهام مالزي، محصولاتي از قبيل ورقهاي فلزي، كائوچو، روغن نخل، الوار، نفت، نساجي و الكترونيك ميباشند. توليد ناخالص ملي 171 ميليارد دلار و درآمد سرانه بميزان 950،8 دلار براي هر نفر و نرخ رشد ساليانه به 7% ( شاخصهاي 1998 ) تنزل يافته است. شركاء عمدة مالزي سنگاپور، ژاپن و آمريكا مي باشند.

مردم
از نظر تساوي حقوق، ملت مالزي در نوع خود بي همتاست. اين تنوع و گوناگوني بخوبي در جمعيت كشور ادغام شده، مالي ها، جيني ها، هنديها، كادازانها، داياكها و بسياري ديگر از اقليتها بذر جشنواره هاي فرهنگي و مذهبي فراواني را براي بدست آوردن عنواني چون "سرزمين جشنها" و "شادماني گورماند" كاشته اند.
مردم مالزي را در دو گروه عمده ميتوان طبقه بندي نمود، مردم بومي شامل اقوام بوميپوترا و اورانگ اصلي، در حاليكه مهاجرين از هر قوم و نژادي را بعنوان غير بوميپوتراها مي شناسند.